wałkoń

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: walkon

Polish[edit]

Etymology[edit]

Uncertain. Perhaps related to dialectal Ukrainian волу́йко (volújko), валу́йко (valújko), possibly related to wół. Compare Ukrainian валю́ка (valjúka).[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈvaw.kɔɲ/
  • (file)
  • Rhymes: -awkɔɲ
  • Syllabification: wał‧koń

Noun[edit]

wałkoń m pers

  1. (colloquial, derogatory) someone who is workshy; an idler; a loafer; a do-nothing
    Synonyms: próżniak, nierób

Declension[edit]

Related terms[edit]

verb

References[edit]

  1. ^ Adam Fałowski (2022) Słownik etymologiczny polszczyzny potocznej, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, →ISBN

Further reading[edit]

  • wałkoń in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wałkoń in Polish dictionaries at PWN