wijzen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʋɛi̯zə(n)/
• Rhymes: -ɛi̯zən

• audio

  (file)

Etymology 1

From Middle Dutch wisen, from Old Dutch wīsen, from Proto-West Germanic *wīsijan, from Proto-Germanic *wīsijaną.

Verb

wijzen

1. (intransitive) to point

   Wijs niet naar anderen, dat is onbeleefd!

   Don't point at others, that's rude!

   De pijl wijst in de richting van de dichtstbijzijnde nooduitgang.

   The arrow points in the direction of the nearest emergency exit.

2. (transitive) to point out, indicate

   De klok wijst twaalf uur.

   The clock indicates twelve o'clock.

   De leraar wees de leerlingen op hun fouten.

   The teacher pointed out their mistakes to the students.

   • NRC Handelsblad, 12/15/2008

     Rudd wees er gisteren op dat Australië „de grootste vervuiler per hoofd van de bevolking [is] in de geïndustrialiseerde wereld”.

     Rudd indicated yesterday that Australia is "the biggest polluter per capita in the industrialized world."

   • NRC Handelsblad, 12/15/2008

     Milieugroepen hebben zware kritiek op het klimaatplan. Ze wijzen erop dat Australië 85 procent van de elektriciteitsopwekking haalt uit kolencentrales, die weinig milieuvriendelijk zijn.

     Environmental groups have placed heavy criticism upon the climate plan. They point out that Australia gets 85 percent of its electricity generation out of coal plants, which are little environment-friendly.

3. (transitive) to direct to (by extension, to send to)

   Kunt u mij de toiletten wijzen alstublieft?

   Could you direct me to the toilets please?

   De onderhandelingen waren op niets uitgelopen, en de diplomaten werden de deur gewezen.

   The negotiations had not resulted in any gains, and the diplomats were directed to the door. (i.e. they were sent away/dismissed)

Inflection

Inflection of wijzen (strong class 1)
infinitive	wijzen
past singular	wees
past participle	gewezen
infinitive	wijzen
gerund	wijzen n
	present tense	past tense
1st person singular	wijs	wees
2nd person sing. (jij)	wijst	wees
2nd person sing. (u)	wijst	wees
2nd person sing. (gij)	wijst	weest
3rd person singular	wijst	wees
plural	wijzen	wezen
subjunctive sing.1	wijze	weze
subjunctive plur.1	wijzen	wezen
imperative sing.	wijs
imperative plur.1	wijst
participles	wijzend	gewezen
1) Archaic.

Derived terms

• aanwijzen
• afwijzen
• bewijzen
• onderwijzen
• ontwijzen
• uitwijzen
• verwijzen

Descendants

• Afrikaans: wys
• Berbice Creole Dutch: wisi
• Jersey Dutch: wêze, wääize
• Negerhollands: wies, wis

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

wijzen

1. plural of wijs

Noun

wijzen

1. plural of wijze