wlec

See also: wleć

Polish[edit]

wlec impf

(transitive) to drag, to haul, to lug
(reflexive with się) to drag on, to wear on, to continue for too long
Film jest nudny i niemiłosiernie się wlecze. ― The film is boring and drags on horribly.
(reflexive with się) to trudge, to move very slowly
Pochód żałobny wlókł się powoli przez ulice. ― The funeral procession slowly trudged through the streets.

Conjugation of wlec pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wlec
future tense	1^st	wlokę			wleczemy
	2^nd	wleczesz			wleczecie
	3^rd	wlecze			wloką
	impersonal	wlecze się
past tense	1^st	wlokłem, -(e)m wlókł	wlokłam, -(e)m wlokła	wlokłom, -(e)m wlokło	wlekliśmy, -(e)śmy wlekli	wlokłyśmy, -(e)śmy wlokły
	2^nd	wlokłeś, -(e)ś wlókł	wlokłaś, -(e)ś wlokła	wlokłoś, -(e)ś wlokło	wlekliście, -(e)ście wlekli	wlokłyście, -(e)ście wlokły
	3^rd	wlókł	wlokła	wlokło	wlekli	wlokły
	impersonal	wleczono
conditional	1^st	wlókłbym, bym wlókł	wlokłabym, bym wlokła	wlokłobym, bym wlokło	wleklibyśmy, byśmy wlekli	wlokłybyśmy, byśmy wlokły
	2^nd	wlókłbyś, byś wlókł	wlokłabyś, byś wlokła	wlokłobyś, byś wlokło	wleklibyście, byście wlekli	wlokłybyście, byście wlokły
	3^rd	wlókłby, by wlókł	wlokłaby, by wlokła	wlokłoby, by wlokło	wlekliby, by wlekli	wlokłyby, by wlokły
	impersonal	wleczono by
imperative	1^st	niech wlokę			wleczmy
	2^nd	wlecz			wleczcie
	3^rd	niech wlecze			niech wloką
passive adjectival participle		wleczony	wleczona	wleczone	wleczeni	wleczone
anterior adverbial participle		wlókłszy
verbal noun		wleczenie

or

Conjugation of wlec pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wlec
future tense	1^st	wlekę			wleczemy
	2^nd	wleczesz			wleczecie
	3^rd	wlecze			wleką
	impersonal	wlecze się
past tense	1^st	wlekłem, -(e)m wlekł	wlekłam, -(e)m wlekła	wlekłom, -(e)m wlekło	wlekliśmy, -(e)śmy wlekli	wlekłyśmy, -(e)śmy wlekły
	2^nd	wlekłeś, -(e)ś wlekł	wlekłaś, -(e)ś wlekła	wlekłoś, -(e)ś wlekło	wlekliście, -(e)ście wlekli	wlekłyście, -(e)ście wlekły
	3^rd	wlekł	wlekła	wlekło	wlekli	wlekły
	impersonal	wleczono
conditional	1^st	wlekłbym, bym wlekł	wlekłabym, bym wlekła	wlekłobym, bym wlekło	wleklibyśmy, byśmy wlekli	wlekłybyśmy, byśmy wlekły
	2^nd	wlekłbyś, byś wlekł	wlekłabyś, byś wlekła	wlekłobyś, byś wlekło	wleklibyście, byście wlekli	wlekłybyście, byście wlekły
	3^rd	wlekłby, by wlekł	wlekłaby, by wlekła	wlekłoby, by wlekło	wlekliby, by wlekli	wlekłyby, by wlekły
	impersonal	wleczono by
imperative	1^st	niech wlekę			wleczmy
	2^nd	wlecz			wleczcie
	3^rd	niech wlecze			niech wleką
passive adjectival participle		wleczony	wleczona	wleczone	wleczeni	wleczone
anterior adverbial participle		wlekłszy
verbal noun		wleczenie

verbs

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 ^1.4 ^1.5 Derksen, Rick (2008) Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, →ISSN, page 514. →ISBN