wynalazca

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From wynaleźć +‎ -ca.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /vɨ.naˈlas.t͡sa/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ast͡sa
  • Syllabification: wy‧na‧laz‧ca

Noun[edit]

wynalazca m pers (female equivalent wynalazczyni)

  1. inventor

Declension[edit]

Declension of wynalazca
singular plural
nominative wynalazca wynalazcy/wynalazce (deprecative)
genitive wynalazcy wynalazców
dative wynalazcy wynalazcom
accusative wynalazcę wynalazców
instrumental wynalazcą wynalazcami
locative wynalazcy wynalazcach
vocative wynalazco wynalazcy

Related terms[edit]

noun
verb

Further reading[edit]

  • wynalazca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wynalazca in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=wynalazca&oldid=72348670"