yalın

See also: Yalın

Azerbaijani

Etymology

From Proto-Turkic *yalïŋ (“lonely”).

Pronunciation

• IPA^(key): [jɑˈɫɯn]

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ya‧lın

Adjective

yalın (comparative daha yalın, superlative ən yalın)

1. naked, bare

   Synonyms: çılpaq, lüt, açıq, üryan

Derived terms

• ayaqyalın (“barefoot”)
• əliyalın (“unarmed”)

Related terms

• yalnız (“only”)
• yalqız (“lonely”)
• yalçın (“steep, bare (of cliffs)”)

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): /jɑɫɯn/

Etymology 1

From Ottoman Turkish یالیڭ (yalıñ) یالین (yalın), Proto-Turkic *yalïŋ (“lonely”). Related to Turkish yalnız (“only”).

Adjective

yalın

1. plain
2. unadorned
3. (grammar) bare, without any quantifier or determiner to modify

Declension

predicative forms of yalın

present tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I am)	yalınım	yalın mıyım?	yalın değilim	yalın değil miyim?
sen (you are)	yalınsın	yalın mısın?	yalın değilsin	yalın değil misin?
o (he/she/it is)	yalın / yalındır	yalın mı?	yalın değil	yalın değil mi?
biz (we are)	yalınız	yalın mıyız?	yalın değiliz	yalın değil miyiz?
siz (you are)	yalınsınız	yalın mısınız?	yalın değilsiniz	yalın değil misiniz?
onlar (they are)	yalın(lar)	yalın(lar) mı?	yalın değil(ler)	yalın değiller mi?
past tense
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	yalındım	yalın mıydım?	yalın değildim	yalın değil miydim?
sen (you were)	yalındın	yalın mıydın?	yalın değildin	yalın değil miydin?
o (he/she/it was)	yalındı	yalın mıydı?	yalın değildi	yalın değil miydi?
biz (we were)	yalındık	yalın mıydık?	yalın değildik	yalın değil miydik?
siz (you were)	yalındınız	yalın mıydınız?	yalın değildiniz	yalın değil miydiniz?
onlar (they were)	yalındılar	yalın mıydılar?	yalın değildi(ler) / değillerdi	yalın değil miydiler?
indirect past
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (I was)	yalınmışım	yalın mıymışım?	yalın değilmişim	yalın değil miymişim?
sen (you were)	yalınmışsın	yalın mıymışsın?	yalın değilmişsin	yalın değil miymişsin?
o (he/she/it was)	yalınmış	yalın mıymış?	yalın değilmiş	yalın değil miymiş?
biz (we were)	yalınmışız	yalın mıymışız?	yalın değilmişiz	yalın değil miymişiz?
siz (you were)	yalınmışsınız	yalın mıymışsınız?	yalın değilmişsiniz	yalın değil miymişsiniz?
onlar (they were)	yalınmışlar	yalın mıymışlar?	yalın değilmiş(ler) / değillermiş	yalın değil miymişler?
conditional
	positive, declarative	positive, interrogative	negative, declarative	negative, interrogative
ben (if I)	yalınsam	yalın mıysam?	yalın değilsem	yalın değil miysem?
sen (if you)	yalınsan	yalın mıysan?	yalın değilsen	yalın değil miysen?
o (if he/she/it)	yalınsa	yalın mıysa?	yalın değilse	yalın değil miyse?
biz (if we)	yalınsak	yalın mıysak?	yalın değilsek	yalın değil miysek?
siz (if you)	yalınsanız	yalın mıysanız?	yalın değilseniz	yalın değil miyseniz?
onlar (if they)	yalınsalar	yalın mıysalar?	yalın değilseler / değillerse	yalın değil miyseler?

Noun

yalın (definite accusative yalını, plural yalınlar)

1. (by extension) nominative case

Usage notes

• Usually only in singular.

Synonyms

• yalın hâl/hal
• yalın durum

Etymology 2

From Ottoman Turkish یالیڭ (yalıñ), from Proto-Turkic *yalïn (“flame”). Doublet of alev.

Noun

yalın (definite accusative yalını, plural yalınlar)

1. flame

Declension

Inflection
Nominative	yalın
Definite accusative	yalını
	Singular	Plural
Nominative	yalın	yalınlar
Definite accusative	yalını	yalınları
Dative	yalına	yalınlara
Locative	yalında	yalınlarda
Ablative	yalından	yalınlardan
Genitive	yalının	yalınların