yer

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: 'yĕr, -yer, YER, Yer, ýer, and þér

Translingual

[edit]

Symbol

[edit]

yer

  1. (international standards) ISO 639-3 language code for Tarok.

See also

[edit]

English

[edit]

Etymology 1

[edit]

Most likely from the intrusive R, between "yeah" (/jəː/) and a non-high vowel (/ə/, /ɪə/, /ɑː/, /ɔː/). For example, "Yeah-r-I know" (/jəɹ ʌɪ nəʊ/)

Pronunciation

[edit]

Adverb

[edit]

yer

  1. (UK, slang) Pronunciation spelling of yeah, yes.

Etymology 2

[edit]
English Wikipedia has an article on:
Wikipedia

Borrowed from Russian ер (jer, ъ) and ерь (jerʹ, ь).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

yer (plural yers)

  1. Either of the letters ъ and ь in Cyrillic alphabets, which originally represented phonemically the ultra-short vowels in Slavic languages.
See also
[edit]

Etymology 3

[edit]

From you.

Pronunciation

[edit]
  • (East Anglian Dialect) IPA(key): /jɜː/

Pronoun

[edit]

yer

  1. (UK, slang, uncommon) Pronunciation spelling of you. (plural or singular)
    • 1916 April 13, Oswald Kendall, “The Romance of the Martin Connor”, in The Youth's Companion[1], volume 90, number 15, page 198, column 2:
      "Thet one in the Formosa Channel was tremenjus. The velocity of the wind tetched a ’undred and forty mile,—so it was computed at Taipei,— arfter which it blew the wind gedge away. Yer need a string to yer ’at in a breeze like thet!"
    • 1992, Mary Jane Staples, Sergeant Joe:
      'Still, yer got nice looks,' said Ella.
Derived terms
[edit]

Contraction

[edit]

yer

  1. (UK, slang) Pronunciation spelling of you're, you are.

Determiner

[edit]

yer

  1. (UK, Southern US, dialectal) Pronunciation spelling of your.
Derived terms
[edit]
See also
[edit]

Anagrams

[edit]

Azerbaijani

[edit]
Other scripts
Cyrillic јер
Abjad یئر

Etymology

[edit]

Ultimately from Proto-Turkic *yẹr.[1] Cognate with Old Turkic 𐰘𐰼 (yer), 𐰘𐰃𐰼 (yir).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

yer (definite accusative yeri, plural yerlər)

  1. ground
    Yerdən götürdüyünü ağzına salma!Don't put into your mouth anything you picked from the ground!
  2. place, location
    Bütün sənədlər bir yerdə saxlanılmalıdırAll the documents must be kept in one place.
  3. space
    Şkafda paltar üçün yer daha qalmayıb!There is no space left for more clothes in the closet!
  4. (colloquial) bed, mattress, bedding
    Hər səhər öz yerini yığmalısan.You must tidy your bedding up every morning.

Declension

[edit]
    Declension of yer
singular plural
nominative yer
yerlər
definite accusative yeri
yerləri
dative yerə
yerlərə
locative yerdə
yerlərdə
ablative yerdən
yerlərdən
definite genitive yerin
yerlərin
    Possessive forms of yer
nominative
singular plural
mənim (my) yerim yerlərim
sənin (your) yerin yerlərin
onun (his/her/its) yeri yerləri
bizim (our) yerimiz yerlərimiz
sizin (your) yeriniz yerləriniz
onların (their) yeri or yerləri yerləri
accusative
singular plural
mənim (my) yerimi yerlərimi
sənin (your) yerini yerlərini
onun (his/her/its) yerini yerlərini
bizim (our) yerimizi yerlərimizi
sizin (your) yerinizi yerlərinizi
onların (their) yerini or yerlərini yerlərini
dative
singular plural
mənim (my) yerimə yerlərimə
sənin (your) yerinə yerlərinə
onun (his/her/its) yerinə yerlərinə
bizim (our) yerimizə yerlərimizə
sizin (your) yerinizə yerlərinizə
onların (their) yerinə or yerlərinə yerlərinə
locative
singular plural
mənim (my) yerimdə yerlərimdə
sənin (your) yerində yerlərində
onun (his/her/its) yerində yerlərində
bizim (our) yerimizdə yerlərimizdə
sizin (your) yerinizdə yerlərinizdə
onların (their) yerində or yerlərində yerlərində
ablative
singular plural
mənim (my) yerimdən yerlərimdən
sənin (your) yerindən yerlərindən
onun (his/her/its) yerindən yerlərindən
bizim (our) yerimizdən yerlərimizdən
sizin (your) yerinizdən yerlərinizdən
onların (their) yerindən or yerlərindən yerlərindən
genitive
singular plural
mənim (my) yerimin yerlərimin
sənin (your) yerinin yerlərinin
onun (his/her/its) yerinin yerlərinin
bizim (our) yerimizin yerlərimizin
sizin (your) yerinizin yerlərinizin
onların (their) yerinin or yerlərinin yerlərinin

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*jẹr”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Blagar

[edit]

Noun

[edit]

yer

  1. water

References

[edit]
  • Paideuma, volume 52 (2006), page 152

Breton

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

yer f pl

  1. plural of yar

Cornish

[edit]

Noun

[edit]

yer f pl

  1. plural of yar (chicken, hen)

Crimean Tatar

[edit]

Etymology

[edit]

Ultimately from Proto-Turkic *yẹr.[1] Cognate with Old Turkic 𐰘𐰼 (yer), 𐰘𐰃𐰼 (yir) and Azerbaijani yer.

Noun

[edit]

yer

  1. earth.
  2. place, location.

Declension

[edit]

References

[edit]
  1. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*jẹr”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  • Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk [Ukrainian – Crimean Tatar Dictionary]‎[2], Simferopol: Dolya, →ISBN

Khalaj

[edit]
Perso-Arabic یئر

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *yẹr

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [jɛɾ]
  • (Talxâbî) IPA(key): [jeˑɾ]
  • (Xarrâbî) IPA(key): [jɛɾ], [je̞ˑɾ], [jeˑɾ], [jie̯ɾ]

Noun

[edit]

yer (definite accusative yerü, plural yerlər)

  1. soil, ground
  2. place
  3. rank
  4. dignity

Declension

[edit]

References

[edit]
  • Doerfer, Gerhard (1980) Wörterbuch des Chaladsch (Dialekt von Charrab) [Khalaj dictionary] (in German), Budapest: Akadémiai Kiadó
  • Doerfer, Gerhard (1988) Grammatik des Chaladsch [Grammar of Khalaj] (in German), Wiesbaden: Harrassowitz, →ISBN, →OCLC

Mauritian Creole

[edit]

Etymology

[edit]

From French hier.

Adverb

[edit]

yer

  1. yesterday

Derived terms

[edit]

Meroitic

[edit]

Romanization

[edit]

yer

  1. Romanization of 𐦤𐦡𐦫

Scots

[edit]

Pronoun

[edit]

yer

  1. your

Serer

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Fula-Serer *yɛr, whence also Fula yarugol.[1]

Verb

[edit]

yer

  1. to drink

References

[edit]
  1. ^ Konstantin Pozdniakov (2022) Proto-Fula–Sereer: Lexicon, morphophonology, and noun classes (Niger-Congo Compartative Studies), volume 3, Berlin, Germany: Language Science Press, →ISBN, page 142

Turkish

[edit]
Yer

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Ottoman Turkish یر, from Proto-Turkic *yẹr. Compare Old Turkic 𐰘𐰼 (yer), 𐰘𐰃𐰼 (yir).

Noun

[edit]

yer (definite accusative yeri, plural yerler)

  1. place, location
    O yere hiç gitmedim.
    I’ve never been there.
  2. the ground, the earth
    Yerin üçte ikisi sularla kaplıdır.
    Two thirds of the earth is covered with water.
Declension
[edit]
Inflection
Nominative yer
Definite accusative yeri
Singular Plural
Nominative yer yerler
Definite accusative yeri yerleri
Dative yere yerlere
Locative yerde yerlerde
Ablative yerden yerlerden
Genitive yerin yerlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular yerim yerlerim
2nd singular yerin yerlerin
3rd singular yeri yerleri
1st plural yerimiz yerlerimiz
2nd plural yeriniz yerleriniz
3rd plural yerleri yerleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular yerimi yerlerimi
2nd singular yerini yerlerini
3rd singular yerini yerlerini
1st plural yerimizi yerlerimizi
2nd plural yerinizi yerlerinizi
3rd plural yerlerini yerlerini
Dative
Singular Plural
1st singular yerime yerlerime
2nd singular yerine yerlerine
3rd singular yerine yerlerine
1st plural yerimize yerlerimize
2nd plural yerinize yerlerinize
3rd plural yerlerine yerlerine
Locative
Singular Plural
1st singular yerimde yerlerimde
2nd singular yerinde yerlerinde
3rd singular yerinde yerlerinde
1st plural yerimizde yerlerimizde
2nd plural yerinizde yerlerinizde
3rd plural yerlerinde yerlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular yerimden yerlerimden
2nd singular yerinden yerlerinden
3rd singular yerinden yerlerinden
1st plural yerimizden yerlerimizden
2nd plural yerinizden yerlerinizden
3rd plural yerlerinden yerlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular yerimin yerlerimin
2nd singular yerinin yerlerinin
3rd singular yerinin yerlerinin
1st plural yerimizin yerlerimizin
2nd plural yerinizin yerlerinizin
3rd plural yerlerinin yerlerinin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular yerim yerlerim
2nd singular yersin yerlersin
3rd singular yer
yerdir
yerler
yerlerdir
1st plural yeriz yerleriz
2nd plural yersiniz yerlersiniz
3rd plural yerler yerlerdir
Derived terms
[edit]

See also

[edit]

Etymology 2

[edit]

Verb

[edit]

yer

  1. third-person singular indicative aorist of yemek

Uzbek

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *yẹr (earth).

Yer

Noun

[edit]

yer

  1. earth
  2. soil, ground

Yola

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle English your, from Old English ēower, from Proto-West Germanic *iuwar.

Pronunciation

[edit]

Determiner

[edit]

yer

  1. your
    • 1867, GLOSSARY OF THE DIALECT OF FORTH AND BARGY, page 45:
      Yer hele.
      Your health (a toast).
    • 1867, CONGRATULATORY ADDRESS IN THE DIALECT OF FORTH AND BARGY, page 114, lines 6-7:
      wi vengem o' core t'gie oure zense o' ye gradès whilke be ee-dighte wi yer name;
      to pour forth from the strength of our hearts, our sense of the qualities which characterise your name,
    • 1867, CONGRATULATORY ADDRESS IN THE DIALECT OF FORTH AND BARGY, page 116, lines 2-4:
      ye wake o'hopes ee-blighte, stampe na yer zwae be rare an lightzom.
      the consequence of disappointed hopes, confirms your rule to be rare and enlightened.

Derived terms

[edit]

References

[edit]
  • Jacob Poole (d. 1827) (before 1828) William Barnes, editor, A Glossary, With some Pieces of Verse, of the old Dialect of the English Colony in the Baronies of Forth and Bargy, County of Wexford, Ireland, London: J. Russell Smith, published 1867, page 80