zaburzyć

Polish

Etymology

From za- +‎ burzyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /zaˈbu.ʐɨt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -uʐɨt͡ɕ
• Syllabification: za‧bu‧rzyć

Verb

zaburzyć pf (imperfective zaburzać)

1. (transitive) to disturb, to disrupt

Conjugation

Conjugation of zaburzyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zaburzyć
future tense	1st	zaburzę			zaburzymy
	2nd	zaburzysz			zaburzycie
	3rd	zaburzy			zaburzą
	impersonal	zaburzy się
past tense	1st	zaburzyłem, -(e)m zaburzył	zaburzyłam, -(e)m zaburzyła	zaburzyłom, -(e)m zaburzyło	zaburzyliśmy, -(e)śmy zaburzyli	zaburzyłyśmy, -(e)śmy zaburzyły
	2nd	zaburzyłeś, -(e)ś zaburzył	zaburzyłaś, -(e)ś zaburzyła	zaburzyłoś, -(e)ś zaburzyło	zaburzyliście, -(e)ście zaburzyli	zaburzyłyście, -(e)ście zaburzyły
	3rd	zaburzył	zaburzyła	zaburzyło	zaburzyli	zaburzyły
	impersonal	zaburzono
conditional	1st	zaburzyłbym, bym zaburzył	zaburzyłabym, bym zaburzyła	zaburzyłobym, bym zaburzyło	zaburzylibyśmy, byśmy zaburzyli	zaburzyłybyśmy, byśmy zaburzyły
	2nd	zaburzyłbyś, byś zaburzył	zaburzyłabyś, byś zaburzyła	zaburzyłobyś, byś zaburzyło	zaburzylibyście, byście zaburzyli	zaburzyłybyście, byście zaburzyły
	3rd	zaburzyłby, by zaburzył	zaburzyłaby, by zaburzyła	zaburzyłoby, by zaburzyło	zaburzyliby, by zaburzyli	zaburzyłyby, by zaburzyły
	impersonal	zaburzono by
imperative	1st	niech zaburzę			zaburzmy
	2nd	zaburz			zaburzcie
	3rd	niech zaburzy			niech zaburzą
passive adjectival participle		zaburzony	zaburzona	zaburzone	zaburzeni	zaburzone
anterior adverbial participle		zaburzywszy
verbal noun		zaburzenie

Related terms

noun

• zaburzenie

 

Further reading

• zaburzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zaburzyć in Polish dictionaries at PWN