zbłocić

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From z- +‎ błocić. First attested in 1786.[1]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

zbłocić pf

  1. (transitive, obsolete) to muddy (to dirty with mud)
  2. (reflexive with się, obsolete) to muddy oneself

Conjugation

[edit]
Conjugation of zbłocić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zbłocić
future tense 1st zbłocę zbłocimy
2nd zbłocisz zbłocicie
3rd zbłoci zbłocą
impersonal zbłoci się
past tense 1st zbłociłem,
-(e)m zbłocił
zbłociłam,
-(e)m zbłociła
zbłociłom,
-(e)m zbłociło
zbłociliśmy,
-(e)śmy zbłocili
zbłociłyśmy,
-(e)śmy zbłociły
2nd zbłociłeś,
-(e)ś zbłocił
zbłociłaś,
-(e)ś zbłociła
zbłociłoś,
-(e)ś zbłociło
zbłociliście,
-(e)ście zbłocili
zbłociłyście,
-(e)ście zbłociły
3rd zbłocił zbłociła zbłociło zbłocili zbłociły
impersonal zbłocono
conditional 1st zbłociłbym,
bym zbłocił
zbłociłabym,
bym zbłociła
zbłociłobym,
bym zbłociło
zbłocilibyśmy,
byśmy zbłocili
zbłociłybyśmy,
byśmy zbłociły
2nd zbłociłbyś,
byś zbłocił
zbłociłabyś,
byś zbłociła
zbłociłobyś,
byś zbłociło
zbłocilibyście,
byście zbłocili
zbłociłybyście,
byście zbłociły
3rd zbłociłby,
by zbłocił
zbłociłaby,
by zbłociła
zbłociłoby,
by zbłociło
zbłociliby,
by zbłocili
zbłociłyby,
by zbłociły
impersonal zbłocono by
imperative 1st niech zbłocę zbłoćmy
2nd zbłoć zbłoćcie
3rd niech zbłoci niech zbłocą
passive adjectival participle zbłocony zbłocona zbłocone zbłoceni zbłocone
anterior adverbial participle zbłociwszy
verbal noun zbłocenie

References

[edit]
  1. ^ Marie-Élisabeth de la Fite (1786) Antoni Maksymilian Prokopowicz, transl., Rozmówki, komedyjki, powiastki obyczajowe dla małych dzieci (in Polish), Krakow: Drukarnia Ignacego Grebla, page 97

Further reading

[edit]