zobowiązanie
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From zobowiązać + -anie.
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
zobowiązanie n
- verbal noun of zobowiązać
- obligation (act of binding oneself by a social, legal, or moral tie to someone)
- Synonym: obowiązek
- (law) obligation (legal agreement)
Declension[edit]
Declension of zobowiązanie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | zobowiązanie | zobowiązania |
genitive | zobowiązania | zobowiązań |
dative | zobowiązaniu | zobowiązaniom |
accusative | zobowiązanie | zobowiązania |
instrumental | zobowiązaniem | zobowiązaniami |
locative | zobowiązaniu | zobowiązaniach |
vocative | zobowiązanie | zobowiązania |
Further reading[edit]
- zobowiązanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zobowiązanie in Polish dictionaries at PWN