zranić

Polish

Etymology

From z- +‎ ranić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzra.ɲit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -aɲit͡ɕ
• Syllabification: zra‧nić

Verb

zranić pf (imperfective ranić)

1. (transitive) to injure, to wound

   Synonym: skaleczyć

2. (reflexive with się) to injure oneself, to wound oneself

   Synonym: skaleczyć się

Conjugation

Conjugation of zranić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		zranić
future tense	1st	zranię			zranimy
	2nd	zranisz			zranicie
	3rd	zrani			zranią
	impersonal	zrani się
past tense	1st	zraniłem, -(e)m zranił	zraniłam, -(e)m zraniła	zraniłom, -(e)m zraniło	zraniliśmy, -(e)śmy zranili	zraniłyśmy, -(e)śmy zraniły
	2nd	zraniłeś, -(e)ś zranił	zraniłaś, -(e)ś zraniła	zraniłoś, -(e)ś zraniło	zraniliście, -(e)ście zranili	zraniłyście, -(e)ście zraniły
	3rd	zranił	zraniła	zraniło	zranili	zraniły
	impersonal	zraniono
conditional	1st	zraniłbym, bym zranił	zraniłabym, bym zraniła	zraniłobym, bym zraniło	zranilibyśmy, byśmy zranili	zraniłybyśmy, byśmy zraniły
	2nd	zraniłbyś, byś zranił	zraniłabyś, byś zraniła	zraniłobyś, byś zraniło	zranilibyście, byście zranili	zraniłybyście, byście zraniły
	3rd	zraniłby, by zranił	zraniłaby, by zraniła	zraniłoby, by zraniło	zraniliby, by zranili	zraniłyby, by zraniły
	impersonal	zraniono by
imperative	1st	niech zranię			zrańmy
	2nd	zrań			zrańcie
	3rd	niech zrani			niech zranią
passive adjectival participle		zraniony	zraniona	zranione	zranieni	zranione
anterior adverbial participle		zraniwszy
verbal noun		zranienie

Further reading

• zranić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zranić in Polish dictionaries at PWN