ασυσκεύαστος

Greek

Adjective

ασυσκεύαστος • (asyskévastos) m (feminine ασυσκεύαστη, neuter ασυσκεύαστο)

1. that which has not been bundled/packed/wrapped; unpackaged, unpacked, unwrapped, etc.

Declension

Declension of ασυσκεύαστος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ασυσκεύαστος •	ασυσκεύαστη •	ασυσκεύαστο •	ασυσκεύαστοι •	ασυσκεύαστες •	ασυσκεύαστα •
genitive	ασυσκεύαστου •	ασυσκεύαστης •	ασυσκεύαστου •	ασυσκεύαστων •	ασυσκεύαστων •	ασυσκεύαστων •
accusative	ασυσκεύαστο •	ασυσκεύαστη •	ασυσκεύαστο •	ασυσκεύαστους •	ασυσκεύαστες •	ασυσκεύαστα •
vocative	ασυσκεύαστε •	ασυσκεύαστη •	ασυσκεύαστο •	ασυσκεύαστοι •	ασυσκεύαστες •	ασυσκεύαστα •

Further reading

• ασυσκεύαστος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language