παρατηρητής

Ancient Greek

Etymology

From παρατηρέω (paratēréō) +‎ -τής (-tḗs).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pa.ra.tɛː.rɛː.tɛ̌ːs/ → /pa.ra.ti.riˈtis/ → /pa.ra.ti.riˈtis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pa.ra.tɛː.rɛː.tɛ̌ːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pa.ra.te̝.re̝ˈte̝s/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /pa.ra.ti.riˈtis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pa.ra.ti.riˈtis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pa.ra.ti.riˈtis/

Noun

πᾰρᾰτηρητής • (paratērētḗs) m (genitive πᾰρᾰτηρητοῦ); first declension

1. One who watches, scrutinizes: observer, overseer

Inflection

First declension of ὁ πᾰρᾰτηρητής; τοῦ πᾰρᾰτηρητοῦ (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ πᾰρᾰτηρητής ho paratērētḗs	τὼ πᾰρᾰτηρητᾱ́ tṑ paratērētā́	οἱ πᾰρᾰτηρηταί hoi paratērētaí
Genitive	τοῦ πᾰρᾰτηρητοῦ toû paratērētoû	τοῖν πᾰρᾰτηρηταῖν toîn paratērētaîn	τῶν πᾰρᾰτηρητῶν tôn paratērētôn
Dative	τῷ πᾰρᾰτηρητῇ tôi paratērētêi	τοῖν πᾰρᾰτηρηταῖν toîn paratērētaîn	τοῖς πᾰρᾰτηρηταῖς toîs paratērētaîs
Accusative	τὸν πᾰρᾰτηρητήν tòn paratērētḗn	τὼ πᾰρᾰτηρητᾱ́ tṑ paratērētā́	τοὺς πᾰρᾰτηρητᾱ́ς toùs paratērētā́s
Vocative	πᾰρᾰτηρητᾰ́ paratērētá	πᾰρᾰτηρητᾱ́ paratērētā́	πᾰρᾰτηρηταί paratērētaí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: παρατηρητής (paratiritís)

Further reading

• “παρατηρητής”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• παρατηρητής in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• παρατηρητής in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek παρατηρητής (paratērētḗs).

Noun

παρατηρητής • (paratiritís) m (plural παρατηρητές)

1. observer

Declension

declension of παρατηρητής

case     \     number	singular	plural
nominative	παρατηρητής •	παρατηρητές •
genitive	παρατηρητή •	παρατηρητών •
accusative	παρατηρητή •	παρατηρητές •
vocative	παρατηρητή •	παρατηρητές •

Related terms

• παρατηρητήριο n (paratiritírio, “observation post”)
• παρατηρητικός (paratiritikós, “observatant”)
• παρατηρητικότητα f (paratiritikótita, “observation”)