արարիչ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Armenian արարիչ (araričʻ); see it for more.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

արարիչ (araričʻ)

  1. creator, maker
  2. (sometimes capitalized) God, Creator

Declension

[edit]
i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative արարիչ (araričʻ) արարիչներ (araričʻner)
dative արարչի (ararčʻi) արարիչների (araričʻneri)
ablative արարչից (ararčʻicʻ) արարիչներից (araričʻnericʻ)
instrumental արարչով (ararčʻov) արարիչներով (araričʻnerov)
locative
definite forms
nominative արարիչը/արարիչն (araričʻə/araričʻn) արարիչները/արարիչներն (araričʻnerə/araričʻnern)
dative արարչին (ararčʻin) արարիչներին (araričʻnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative արարիչս (araričʻs) արարիչներս (araričʻners)
dative արարչիս (ararčʻis) արարիչներիս (araričʻneris)
ablative արարչիցս (ararčʻicʻs) արարիչներիցս (araričʻnericʻs)
instrumental արարչովս (ararčʻovs) արարիչներովս (araričʻnerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative արարիչդ (araričʻd) արարիչներդ (araričʻnerd)
dative արարչիդ (ararčʻid) արարիչներիդ (araričʻnerid)
ablative արարչիցդ (ararčʻicʻd) արարիչներիցդ (araričʻnericʻd)
instrumental արարչովդ (ararčʻovd) արարիչներովդ (araričʻnerovd)
locative

Old Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

From արար- (arar-), the aorist stem of առնեմ (aṙnem, to do), +‎ -իչ (-ičʻ).

Noun

[edit]

արարիչ (araričʻ)

  1. creator
  2. author

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Armenian: արարիչ (araričʻ)

References

[edit]
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “արարիչ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “արարիչ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy