զինվորականություն

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

զինվորական (zinvorakan) +‎ -ություն (-utʻyun)

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

զինվորականություն (zinvorakanutʻyun) (traditional orthography spelling զինուորականութիւն)

  1. (collectively) the military; military men

Declension

[edit]
n-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular (singulare tantum)
nominative զինվորականություն (zinvorakanutʻyun)
dative զինվորականության (zinvorakanutʻyan)
ablative զինվորականությունից (zinvorakanutʻyunicʻ)
instrumental զինվորականությամբ, զինվորականությունով* (zinvorakanutʻyamb, zinvorakanutʻyunov*)
locative զինվորականությունում (zinvorakanutʻyunum)
definite forms
nominative զինվորականությունը/զինվորականությունն (zinvorakanutʻyunə/zinvorakanutʻyunn)
dative զինվորականությանը/զինվորականությանն (zinvorakanutʻyanə/zinvorakanutʻyann)
1st person possessive forms (my)
nominative զինվորականությունս (zinvorakanutʻyuns)
dative զինվորականությանս (zinvorakanutʻyans)
ablative զինվորականությունիցս (zinvorakanutʻyunicʻs)
instrumental զինվորականությամբս, զինվորականությունովս* (zinvorakanutʻyambs, zinvorakanutʻyunovs*)
locative զինվորականությունումս (zinvorakanutʻyunums)
2nd person possessive forms (your)
nominative զինվորականությունդ (zinvorakanutʻyund)
dative զինվորականությանդ (zinvorakanutʻyand)
ablative զինվորականությունիցդ (zinvorakanutʻyunicʻd)
instrumental զինվորականությամբդ, զինվորականությունովդ* (zinvorakanutʻyambd, zinvorakanutʻyunovd*)
locative զինվորականությունումդ (zinvorakanutʻyunumd)
*colloquial   **dated