брише

Macedonian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *brysati.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈbriʃɛ]

Verb

брише • (briše) third-singular present, impf (perfective избрише)

1. (transitive) to erase, delete
2. (transitive) to wipe
3. (transitive) to dust

Conjugation

Conjugation of брише (imperfective, present in -е)

l-participles	imperfect	aorist	non-finite forms
masculine	бришел	—	adjectival participle	бришен
feminine	бришела	—	adverbial participle	бришејќи
neuter	бришело	—	verbal noun	бришење
plural	бришеле	—	perfect participle	бришено
	present	imperfect	aorist	imperative
1st singular	бришам	бришев	—	—
2nd singular	бришеш	бришеше	—	бриши
3rd singular	брише	бришеше	—	—
1st plural	бришеме	бришевме	—	—
2nd plural	бришете	бришевте	—	бришете
3rd plural	бришат	бришеа	—	—
Compound tenses
perfect	сум бришел		present of сум (except in the 3rd person) + imperfect l-participle
има-perfect	имам бришено		present of има + perfect participle
pluperfect	бев бришел		imperfect of сум + imperfect l-participle
има-pluperfect	имав бришено		imperfect of има + perfect participle
има-perfect reported	сум имал бришено		perfect of има + perfect participle
future	ќе бришам		ќе + present
има-future	ќе имам бришено		future of има + perfect participle
future in the past	ќе бришев		ќе + imperfect
има-future in the past	ќе имав бришено		future in the past of има + perfect participle
future reported	ќе сум бришел		ќе + imperfect l-participle
има-future reported	ќе сум имал бришено		future reported of има + perfect participle
conditional	би бришел		би + imperfect l-participle
има-conditional	би имал бришено		conditional of има + perfect participle