انبهر

Arabic

Root
ب ه ر (b-h-r)

Pronunciation

• IPA^(key): /in.ba.ha.ra/

Verb

اِنْبَهَرَ • (inbahara) VII, non-past يَنْبَهِرُ‎ (yanbahiru)

1. to be dazzled, blinded or out of breath
2. to fall into ruins

Conjugation

Conjugation of

اِنْبَهَرَ

(form-VII sound)

verbal noun الْمَصْدَر						اِنْبِهَار inbihār
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُنْبَهِر munbahir
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اِنْبَهَرْتُ inbahartu	اِنْبَهَرْتَ inbaharta	اِنْبَهَرَ inbahara		اِنْبَهَرْتُمَا inbahartumā	اِنْبَهَرَا inbaharā		اِنْبَهَرْنَا inbaharnā	اِنْبَهَرْتُمْ inbahartum	اِنْبَهَرُوا inbaharū
	f		اِنْبَهَرْتِ inbaharti	اِنْبَهَرَتْ inbaharat			اِنْبَهَرَتَا inbaharatā			اِنْبَهَرْتُنَّ inbahartunna	اِنْبَهَرْنَ inbaharna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَنْبَهِرُ ʔanbahiru	تَنْبَهِرُ tanbahiru	يَنْبَهِرُ yanbahiru		تَنْبَهِرَانِ tanbahirāni	يَنْبَهِرَانِ yanbahirāni		نَنْبَهِرُ nanbahiru	تَنْبَهِرُونَ tanbahirūna	يَنْبَهِرُونَ yanbahirūna
	f		تَنْبَهِرِينَ tanbahirīna	تَنْبَهِرُ tanbahiru			تَنْبَهِرَانِ tanbahirāni			تَنْبَهِرْنَ tanbahirna	يَنْبَهِرْنَ yanbahirna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَنْبَهِرَ ʔanbahira	تَنْبَهِرَ tanbahira	يَنْبَهِرَ yanbahira		تَنْبَهِرَا tanbahirā	يَنْبَهِرَا yanbahirā		نَنْبَهِرَ nanbahira	تَنْبَهِرُوا tanbahirū	يَنْبَهِرُوا yanbahirū
	f		تَنْبَهِرِي tanbahirī	تَنْبَهِرَ tanbahira			تَنْبَهِرَا tanbahirā			تَنْبَهِرْنَ tanbahirna	يَنْبَهِرْنَ yanbahirna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَنْبَهِرْ ʔanbahir	تَنْبَهِرْ tanbahir	يَنْبَهِرْ yanbahir		تَنْبَهِرَا tanbahirā	يَنْبَهِرَا yanbahirā		نَنْبَهِرْ nanbahir	تَنْبَهِرُوا tanbahirū	يَنْبَهِرُوا yanbahirū
	f		تَنْبَهِرِي tanbahirī	تَنْبَهِرْ tanbahir			تَنْبَهِرَا tanbahirā			تَنْبَهِرْنَ tanbahirna	يَنْبَهِرْنَ yanbahirna
imperative الْأَمْر	m		اِنْبَهِرْ inbahir			اِنْبَهِرَا inbahirā				اِنْبَهِرُوا inbahirū
	f		اِنْبَهِرِي inbahirī							اِنْبَهِرْنَ inbahirna