فشا

Arabic

Root
ف ش و (f-š-w)

Pronunciation

• IPA^(key): /fa.ʃaː/

Verb

فَشَا • (fašā) I, non-past يَفْشُو‎ (yafšū) (intransitive)

1. to spread, to propagate
2. to come to light, to be revealed

Conjugation

Conjugation of

فَشَا

(form-I final-weak, verbal nouns فُشُوّ or فَشْو or فُشِيّ)

verbal nouns الْمَصَادِر						فُشُوّ or فَشْو or فُشِيّ fušuww or fašw or fušiyy
active participle اِسْم الْفَاعِل						فَاشٍ fāšin
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	فَشَوْتُ fašawtu	فَشَوْتَ fašawta	فَشَا fašā		فَشَوْتُمَا fašawtumā	فَشَوَا fašawā		فَشَوْنَا fašawnā	فَشَوْتُمْ fašawtum	فَشَوْا fašaw
	f		فَشَوْتِ fašawti	فَشَتْ fašat			فَشَتَا fašatā			فَشَوْتُنَّ fašawtunna	فَشَوْنَ fašawna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَفْشُو ʔafšū	تَفْشُو tafšū	يَفْشُو yafšū		تَفْشُوَانِ tafšuwāni	يَفْشُوَانِ yafšuwāni		نَفْشُو nafšū	تَفْشُونَ tafšūna	يَفْشُونَ yafšūna
	f		تَفْشِينَ tafšīna	تَفْشُو tafšū			تَفْشُوَانِ tafšuwāni			تَفْشُونَ tafšūna	يَفْشُونَ yafšūna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَفْشُوَ ʔafšuwa	تَفْشُوَ tafšuwa	يَفْشُوَ yafšuwa		تَفْشُوَا tafšuwā	يَفْشُوَا yafšuwā		نَفْشُوَ nafšuwa	تَفْشُوا tafšū	يَفْشُوا yafšū
	f		تَفْشِي tafšī	تَفْشُوَ tafšuwa			تَفْشُوَا tafšuwā			تَفْشُونَ tafšūna	يَفْشُونَ yafšūna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَفْشُ ʔafšu	تَفْشُ tafšu	يَفْشُ yafšu		تَفْشُوَا tafšuwā	يَفْشُوَا yafšuwā		نَفْشُ nafšu	تَفْشُوا tafšū	يَفْشُوا yafšū
	f		تَفْشِي tafšī	تَفْشُ tafšu			تَفْشُوَا tafšuwā			تَفْشُونَ tafšūna	يَفْشُونَ yafšūna
imperative الْأَمْر	m		اُفْشُ ufšu			اُفْشُوَا ufšuwā				اُفْشُوا ufšū
	f		اُفْشِي ufšī							اُفْشُونَ ufšūna