bezpodmiotowo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From bezpodmiotowy +‎ -o. First attested in 1897.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /bɛs.pɔd.mjɔˈtɔ.vɔ/
  • Rhymes: -ɔvɔ
  • Syllabification: bez‧pod‧mio‧to‧wo

Adverb

[edit]

bezpodmiotowo (not comparable)

  1. (grammar) subjectlessly (in a way lacking a grammatical subject)
[edit]
adjective
noun

References

[edit]
  1. ^ Antoni Krasnowolski (1897) Systematyczna składnia języka polskiego[1], K. Sierpiński, page 20:Słowa nieosobowe czynności ludzkiej są to pewne formy, uzyte bezpodmiotowo od wszystkich czasowników, na wyrażenie czynności ludzkiej, której podmiotu nie znamy albo nazwać nie chcemy.
  2. ^ bezpodmiotowo in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]