dobroczynny

Polish

Etymology

From dobry +‎ -o- +‎ czyn +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔ.brɔˈt͡ʂɨn.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɨnnɨ
• Syllabification: do‧bro‧czyn‧ny

Adjective

dobroczynny (comparative bardziej dobroczynny, superlative najbardziej dobroczynny, derived adverb doroczynnie)

1. charitable, philanthropic, benevolent, beneficent

   Synonyms: charytatywny, filantropijny

   Niedawno odbyła się impreza na cele dobroczynne. ― A charity event was held recently.

2. beneficial, positive, good

   Żywność pochodzenia roślinnego ma dobroczynny wpływ na zdrowie ludzi. ― Plant-based foods has a beneficial effect on human health.

Declension

Declension of dobroczynny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dobroczynny		dobroczynna	dobroczynne	dobroczynni	dobroczynne
genitive	dobroczynnego		dobroczynnej	dobroczynnego	dobroczynnych
dative	dobroczynnemu		dobroczynnej	dobroczynnemu	dobroczynnym
accusative	dobroczynnego	dobroczynny	dobroczynną	dobroczynne	dobroczynnych	dobroczynne
instrumental	dobroczynnym		dobroczynną	dobroczynnym	dobroczynnymi
locative	dobroczynnym		dobroczynnej	dobroczynnym	dobroczynnych

Derived terms

nouns

• dobroczynność
• dobroczyńca

 

Further reading

• dobroczynny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dobroczynny in Polish dictionaries at PWN