dopowiadacz

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From dopowiadać +‎ -acz. First attested in 1806.[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /dɔ.pɔˈvja.dat͡ʂ/
  • Rhymes: -adat͡ʂ
  • Syllabification: do‧po‧wia‧dacz

Noun[edit]

dopowiadacz m pers

  1. one who chimes in

Declension[edit]

Declension of dopowiadacz
singular plural
nominative dopowiadacz dopowiadacze
genitive dopowiadacza dopowiadaczy
dative dopowiadaczowi dopowiadaczom
accusative dopowiadacza dopowiadaczy
instrumental dopowiadaczem dopowiadaczami
locative dopowiadaczu dopowiadaczach
vocative dopowiadaczu dopowiadacze

Related terms[edit]

adjective
nouns
verbs

References[edit]

  1. ^ Jerzy Samuel Bandtkie (1806) Słownik dokładny języka polskiego i niemieckiego do podoręcznego używania dla Polaków i Niemców‎[1] (in Polish), Jm Verlage bey Wilhelm Gottlieb Korn, page 1973

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=dopowiadacz&oldid=73086535"