fræva

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈfraiːva/
• Rhymes: -aiːva

Noun

fræva f (genitive singular frævu, nominative plural frævur)

1. (botany) pistil

Declension

declension of fræva

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	fræva	frævan	frævur	frævurnar
accusative	frævu	frævuna	frævur	frævurnar
dative	frævu	frævunni	frævum	frævunum
genitive	frævu	frævunnar	fræva	frævanna

Meronyms

• eggleg (“ovary”)
• fræni (“stigma”)
• stíll (“style”)

Verb

fræva (weak verb, third-person singular past indicative frævaði, supine frævað)

1. (botany) to pollinate

   Synonym: frjóvga

Conjugation

fræva — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að fræva
supine (sagnbót)		frævað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		frævandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég fræva	við frævum	present (nútíð)	ég frævi	við frævum
	þú frævar	þið frævið		þú frævir	þið frævið
	hann, hún, það frævar	þeir, þær, þau fræva		hann, hún, það frævi	þeir, þær, þau frævi
past (þátíð)	ég frævaði	við frævuðum	past (þátíð)	ég frævaði	við frævuðum
	þú frævaðir	þið frævuðuð		þú frævaðir	þið frævuðuð
	hann, hún, það frævaði	þeir, þær, þau frævuðu		hann, hún, það frævaði	þeir, þær, þau frævuðu
imperative (boðháttur)	fræva (þú)	frævið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	frævaðu	fræviði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

frævast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að frævast
supine (sagnbót)		frævast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		frævandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég frævast	við frævumst	present (nútíð)	ég frævist	við frævumst
	þú frævast	þið frævist		þú frævist	þið frævist
	hann, hún, það frævast	þeir, þær, þau frævast		hann, hún, það frævist	þeir, þær, þau frævist
past (þátíð)	ég frævaðist	við frævuðumst	past (þátíð)	ég frævaðist	við frævuðumst
	þú frævaðist	þið frævuðust		þú frævaðist	þið frævuðust
	hann, hún, það frævaðist	þeir, þær, þau frævuðust		hann, hún, það frævaðist	þeir, þær, þau frævuðust
imperative (boðháttur)	frævast (þú)	frævist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	frævastu	frævisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

frævaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	frævaður	frævuð	frævað		frævaðir	frævaðar	frævuð
accusative (þolfall)	frævaðan	frævaða	frævað		frævaða	frævaðar	frævuð
dative (þágufall)	frævuðum	frævaðri	frævuðu		frævuðum	frævuðum	frævuðum
genitive (eignarfall)	frævaðs	frævaðrar	frævaðs		frævaðra	frævaðra	frævaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	frævaði	frævaða	frævaða		frævuðu	frævuðu	frævuðu
accusative (þolfall)	frævaða	frævuðu	frævaða		frævuðu	frævuðu	frævuðu
dative (þágufall)	frævaða	frævuðu	frævaða		frævuðu	frævuðu	frævuðu
genitive (eignarfall)	frævaða	frævuðu	frævaða		frævuðu	frævuðu	frævuðu

Derived terms

• frævun (“pollination”)

Further reading

• “fræva” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)

Old Norse

Alternative forms

• frjóva

Etymology

From fræ and frær.

Verb

fræva

1. Alternative form of frjóva

Conjugation

Conjugation of fræva — active (weak class 2)

infinitive	fræva
present participle	frævandi
past participle	frævaðr
indicative	present	past
1st-person singular	fræva	frævaða
2nd-person singular	frævar	frævaðir
3rd-person singular	frævar	frævaði
1st-person plural	frævum	frævuðum
2nd-person plural	frævið	frævuðuð
3rd-person plural	fræva	frævuðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	fræva	frævaða
2nd-person singular	frævir	frævaðir
3rd-person singular	frævi	frævaði
1st-person plural	frævim	frævaðim
2nd-person plural	frævið	frævaðið
3rd-person plural	frævi	frævaði
imperative	present
2nd-person singular	fræva
1st-person plural	frævum
2nd-person plural	frævið

Conjugation of fræva — mediopassive (weak class 2)

infinitive	frævask
present participle	frævandisk
past participle	frævazk
indicative	present	past
1st-person singular	frævumk	frævuðumk
2nd-person singular	frævask	frævaðisk
3rd-person singular	frævask	frævaðisk
1st-person plural	frævumsk	frævuðumsk
2nd-person plural	frævizk	frævuðuzk
3rd-person plural	frævask	frævuðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	frævumk	frævuðumk
2nd-person singular	frævisk	frævaðisk
3rd-person singular	frævisk	frævaðisk
1st-person plural	frævimsk	frævaðimsk
2nd-person plural	frævizk	frævaðizk
3rd-person plural	frævisk	frævaðisk
imperative	present
2nd-person singular	frævask
1st-person plural	frævumsk
2nd-person plural	frævizk

Descendants

• Norwegian Nynorsk: fræve

Adjective

fræva

1. inflection of frær:
   1. strong feminine accusative singular
   2. strong masculine accusative plural
   3. weak masculine oblique singular
   4. weak feminine nominative singular
   5. weak neuter singular

Noun

fræva

1. indefinite genitive plural of fræ

References

• fræva in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.