kasać

See also: kąsać

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *kasati.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /kasat͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /kasat͡ɕ/

Verb

kasać impf (perfective zakasać)

1. to surround, encircle, to squeeze; to roll up
   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 62:

     Kaschą schą okolo mnye succinxerunt (in multitudine eorum, sc. dolorum, consumitur vestimentum meum, et quasi capitio tunicae succinxerunt me Job 30, 18)

     [Kaszą się około mnie succinxerunt (in multitudine eorum, sc. dolorum, consumitur vestimentum meum, et quasi capitio tunicae succinxerunt me Job 30, 18)]

2. (attested in Greater Poland) The meaning of this term is uncertain. Possibilities include:
   1. to commit to something; to come to terms with something
      • 1959 [1397], Henryk Kowalewicz, Władysław Kuraszkiewicz, editors, Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku, Roty poznańskie, volume I, number 342, Poznań:

        Jaco Marczin, moy sin, ne kasal na soltistof dom ani go ranil wf gego dome

        [Jako Marcin, moj syn, nie kasał na sołtysow dom ani go ranił w jego domie]

Related terms

verb

• czosać

 

noun

• kosa

 

Descendants

• Polish: (obsolete) kasać

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “kasać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN