oidà
Jump to navigation
Jump to search
Catalan[edit]
Etymology[edit]
From Old Catalan odà, under influence from oi.
Pronunciation[edit]
Interjection[edit]
oidà
- indicates admiration and surprise
- 1934, Joan Puig i Ferreter, Camins de França:
- ¡Són deu francs! Oidà! No ha estat del tot perduda la visita a monsieur Ponchon.
- It's ten francs! Hurrah! The visit with monsieur Ponchon wasn't a total loss!
Further reading[edit]
- “oidà” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.