opowiadacz
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Alternative forms[edit]
Etymology[edit]
From opowiadać + -acz. First attested in 1561.[1]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
opowiadacz m pers (female equivalent opowiadaczka)
Declension[edit]
Declension of opowiadacz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | opowiadacz | opowiadacze |
| genitive | opowiadacza | opowiadaczy |
| dative | opowiadaczowi | opowiadaczom |
| accusative | opowiadacza | opowiadaczy |
| instrumental | opowiadaczem | opowiadaczami |
| locative | opowiadaczu | opowiadaczach |
| vocative | opowiadaczu | opowiadacze |
Related terms[edit]
adjectives
nouns
verbs
- opowiedzieć pf, opowiadać impf
- powiedzieć pf, powiadać impf
References[edit]
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “opowiedacz, opowiadacz”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading[edit]
- opowiadacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- opowiadacz in Polish dictionaries at PWN
- Magdalena Majdak (26.07.2012) “OPOWIADACZ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “opowiadacz”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “opowiadacz”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1904), “opowiadacz”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 3, Warsaw, page 809
- opowiadacz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego