orzecznictwo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔ.ʐɛt͡ʂˈɲit͡s.tfɔ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡stfɔ
  • Syllabification: o‧rzecz‧nic‧two

Noun

[edit]

orzecznictwo n

  1. (law) case law, precedent
    Synonym: judykatura
    Orzecznictwo Sądu Najwyższego nie pozostawia żadnych wątpliwości w tej sprawie.
    The Supreme Court's case law leaves no doubt in this matter.

Declension

[edit]
Declension of orzecznictwo
singular
nominative orzecznictwo
genitive orzecznictwa
dative orzecznictwu
accusative orzecznictwo
instrumental orzecznictwem
locative orzecznictwie
vocative orzecznictwo

Further reading

[edit]
  • orzecznictwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • orzecznictwo in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=orzecznictwo&oldid=75698529"