osioł

See also: Osioł

Polish

osioł

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *osьlъ, from Gothic 𐌰𐍃𐌹𐌻𐌿𐍃 (asilus), from Latin asellus, from asinus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɔ.ɕɔw/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɕɔw
• Syllabification: o‧sioł
• Homophone: Osioł

Noun

osioł m animal (diminutive osiołek)

1. male donkey (Equus asinus)

Declension

Declension of osioł

	singular	plural
nominative	osioł	osły
genitive	osła	osłów
dative	osłu/osłowi	osłom
accusative	osła	osły
instrumental	osłem	osłami
locative	ośle	osłach
vocative	ośle	osły

Derived terms

adjective

• ośli

 

nouns

• oślę
• oślica
• oślina

 

Related terms

noun

• oślątko

 

Noun

osioł m pers

1. (colloquial, derogatory) stubborn, obnoxious, or foolish person; jackass

   Synonyms: see Thesaurus:głupiec

Declension

Declension of osioł

	singular	plural
nominative	osioł	osły/osłowie
genitive	osła	osłów
dative	osłowi	osłom
accusative	osła	osły/osłów
instrumental	osłem	osłami
locative	ośle	osłach
vocative	ośle	osły/osłowie

Further reading

• osioł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• osioł in Polish dictionaries at PWN