pojedynczo

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From pojedynczy +‎ -o.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pɔ.jɛˈdɨn.t͡ʂɔ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɨnt͡ʂɔ
  • Syllabification: po‧je‧dyn‧czo

Adverb

[edit]

pojedynczo (not comparable)

  1. singly
[edit]
adjective

Further reading

[edit]
  • pojedynczo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pojedynczo in Polish dictionaries at PWN