proroctwo

Polish

Etymology

From prorok +‎ -stwo.

Pronunciation

• IPA^(key): /prɔˈrɔt͡s.tfɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔt͡stfɔ
• Syllabification: pro‧roc‧two

Noun

proroctwo n

1. prophecy (prediction)

   Synonym: przepowiednia

Declension

Declension of proroctwo

	singular	plural
nominative	proroctwo	proroctwa
genitive	proroctwa	proroctw
dative	proroctwu	proroctwom
accusative	proroctwo	proroctwa
instrumental	proroctwem	proroctwami
locative	proroctwie	proroctwach
vocative	proroctwo	proroctwa

Further reading

• proroctwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• proroctwo in Polish dictionaries at PWN