przepowiadaczka
Jump to navigation
Jump to search
See also: przepowiadaczką
Polish[edit]
Etymology[edit]
From przepowiadacz + -ka. First attested in 1805.[1]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
przepowiadaczka f (male equivalent przepowiadacz)
- female equivalent of przepowiadacz (“predictor, foreseer, seer”)
Declension[edit]
Declension of przepowiadaczka
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | przepowiadaczka | przepowiadaczki |
genitive | przepowiadaczki | przepowiadaczek |
dative | przepowiadaczce | przepowiadaczkom |
accusative | przepowiadaczkę | przepowiadaczki |
instrumental | przepowiadaczką | przepowiadaczkami |
locative | przepowiadaczce | przepowiadaczkach |
vocative | przepowiadaczko | przepowiadaczki |
Related terms[edit]
adjectives
nouns
verbs
- powiedzieć pf, powiadać impf
- przepowiedzieć pf, przepowiadać impf
References[edit]
Further reading[edit]
- przepowiadaczka in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przepowiadaczka”, in Słownik języka polskiego[2]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “przepowiadaczka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[3]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przepowiadaczka”, in Słownik języka polskiego[4] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 169
- przepowiadaczka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego