przypowiedny
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From przypowiedzieć + -ny. First attested in 1511–1512.[1]
Pronunciation[edit]
- IPA(key): /pʂɨ.pɔˈvjɛd.nɨ/
- (Middle Polish) IPA(key): /pʂɨ.pɔˈvjɛd.nɨ/, /pr̝ɨ.pɔˈvjɛd.nɨ/
- Rhymes: -ɛdnɨ
- Syllabification: przy‧po‧wied‧ny
Adjective[edit]
przypowiedny (not comparable, derived adverb przypowiednie)
- (obsolete) declarative, declaratory
- Synonym: oznajmujący
- (Middle Polish) alloted, assigned
- Synonyms: przydzielony, wyznaczony
Declension[edit]
Declension of przypowiedny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | przypowiedny | przypowiedna | przypowiedne | przypowiedni | przypowiedne | |
| genitive | przypowiednego | przypowiednej | przypowiednego | przypowiednych | ||
| dative | przypowiednemu | przypowiednej | przypowiednemu | przypowiednym | ||
| accusative | przypowiednego | przypowiedny | przypowiedną | przypowiedne | przypowiednych | przypowiedne |
| instrumental | przypowiednym | przypowiedną | przypowiednym | przypowiednymi | ||
| locative | przypowiednym | przypowiednej | przypowiednym | przypowiednych | ||
Related terms[edit]
adjective
adverb
nouns
verbs
- powiedzieć pf, powiadać impf
- przypowiedzieć pf, przypowiadać impf
References[edit]
- ^ Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “przypowiedny”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
Further reading[edit]
- Paweł Kupiszewski (20.01.2023) “PRZYPOWIEDNY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “przypowiedny”, in Słownik języka polskiego[1]
- Aleksander Zdanowicz (1861) “przypowiedny”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861[2]
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “przypowiedny”, in Słownik języka polskiego[3] (in Polish), volume 5, Warsaw, page 349