przypowiestny

Old Polish

Alternative forms

• przypowiesny

Etymology

From przypowieść +‎ -ny. First attested in 1469.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /pr̝ipɔvjɛstnɨː/
• IPA^(key): (15^th CE) /pr̝ipɔvjɛstnɨ/

Noun

przypowiestny m ?

1. (nominalized, law) summons to court for compensation or consideration of a claimant's claims

   Synonyms: przypowiedanie, przypowieść

   • 1868 [1469], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎^[1], volume XV, page 100:

     Ministerialis... recognovit, quia... Stanislaum... ad diem hodiernam citacione concitacionis al. przypowyesthnym citavit

     [Ministerialis... recognovit, quia... Stanislaum... ad diem hodiernam citacione concitacionis al. przypowiestnym citavit]

2. (nominalized, law) judicial date set for remedying a conviction

   Synonym: przypowieść

   • 1868 [1475], Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej : z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie w skutek fundacyi śp. Alexandra hr. Stadnickiego‎^[2], volume XII, page 414:

     Iohannes... actor atemptabat terminum concittatorium al. *przypowyesnyego *roki iuxta duas cittaciones

     [Iohannes... actor atemptabat terminum concittatorium al. przypowiesnego roku iuxta duas cittaciones]

Derived terms

adverb

• przypowiestnie

 

Related terms

nouns

• przypowiedanie
• przypowiedzienie
• przypowieść

 

verbs

• powiedzieć pf, powiadać impf
• przypowiedzieć pf, przypowiadać impf

 

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “przypowiestny”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN