rozmowność

See also: rozmówność

Polish

Alternative forms

• rozmówność (obsolete)

Etymology

From rozmowny +‎ -ość. First attested in 1571.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔzˈmɔv.nɔɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: roz‧mow‧ność

Noun

rozmowność f

1. conversationalness; talkativeness, garrulousness

   Synonyms: bajczarstwo, gadatliwość, gadulstwo, plotkarstwo

Declension

Declension of rozmowność

	singular
nominative	rozmowność
genitive	rozmowności
dative	rozmowności
accusative	rozmowność
instrumental	rozmownością
locative	rozmowności
vocative	rozmowności

Related terms

adjectives

• rozmowny
• rozmowowy
• rozmówczy
• rozmówkowy
• rozmówniczy

 

adverb

• rozmownie

 

nouns

• rozmawiacz
• rozmowa
• rozmowisko
• rozmówca
• rozmówczyni
• rozmóweczka
• rozmówiny
• rozmówka
• rozmówki
• rozmównica
• rozmównik

 

verbs

• mówić impf
• rozmówić pf, porozmawiać pf, rozmawiać impf

 

Further reading

• rozmowność in Polish dictionaries at PWN
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “rozmowność”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “rozmówność”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “rozmowność”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 6, Warsaw, page 654
• rozmowność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego