silentigi

See also: silentiĝi

Esperanto

Etymology

From silenti (“to be silent”) +‎ -igi (“to cause to be”).

Pronunciation

• IPA^(key): [silentˈiɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: si‧lent‧i‧gi

Verb

silentigi (present silentigas, past silentigis, future silentigos, conditional silentigus, volitive silentigu)

1. (transitive) to silence

Conjugation

Conjugation of silentigi present past future singular plural singular plural singular plural tense silentigas silentigis silentigos active participle silentiganta silentigantaj silentiginta silentigintaj silentigonta silentigontaj acc. silentigantan silentigantajn silentigintan silentigintajn silentigontan silentigontajn passive participle silentigata silentigataj silentigita silentigitaj silentigota silentigotaj acc. silentigatan silentigatajn silentigitan silentigitajn silentigotan silentigotajn nominal active participle silentiganto silentigantoj silentiginto silentigintoj silentigonto silentigontoj acc. silentiganton silentigantojn silentiginton silentigintojn silentigonton silentigontojn nominal passive participle silentigato silentigatoj silentigito silentigitoj silentigoto silentigotoj acc. silentigaton silentigatojn silentigiton silentigitojn silentigoton silentigotojn adverbial active participle silentigante silentiginte silentigonte adverbial passive participle silentigate silentigite silentigote infinitive silentigi imperative silentigu conditional silentigus