spowiedzieć

Old Polish

Etymology

From s- +‎ powiedzieć. First attested in 1425.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /spɔvjɛd͡ʑɛt͡ɕ/
• IPA^(key): (15^th CE) /spɔvjɛd͡ʑɛt͡ɕ/

Verb

spowiedzieć pf (imperfective spowiadać)

1. (transitive or reflexive with się) to confide, to confide in (to say something in confidence)
   • 1856-1870 [1425], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki, volume II, number 2049:

     Katherina... pecuniam ostendit pro villa... Pyssary... et hanc pecuniam per Stanislaum ministerialem ostendit vlg. spowyedzala

     [Katherina... pecuniam ostendit pro villa... Pisary... et hanc pecuniam per Stanislaum ministerialem ostendit vlg. spowiedziała]

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎^[1], page 760:

     Spovyedzyal szye (sc. Judasz), aby zdradzyl krev nyevynną czlovyeka pravego

     [Spowiedział sie (sc. Judasz), aby zdradzil krew niewinną człowieka prawego]

Derived terms

nouns

• spowiednik
• spowiedź

 

Related terms

adjective

• spowiedniczy

 

verbs

• powiedzieć pf, powiadać impf
• wyspowiadać pf

 

Descendants

• Polish: spowiedzieć

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “spowiedzieć (się)”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish spowiedzieć. By surface analysis, s- +‎ powiedzieć.

Pronunciation

• IPA^(key): /spɔˈvjɛ.d͡ʑɛt͡ɕ/
• Rhymes: -ɛd͡ʑɛt͡ɕ
• Syllabification: spo‧wie‧dzieć

Verb

spowiedzieć pf (imperfective spowiadać)

1. (transitive, obsolete, Christianity) to shrive (to hear a confession)

   Synonyms: posłuchać spowiedzi, udzielić spowiedzi, wyspowiadać

2. (reflexive with się, Christianity) to confess, to shrive (to disclose sins)

   Synonyms: pojednać się z Bogiem, wyspowiadać

3. (reflexive with się, obsolete) to confide, to confide in (to say something in confidence)

   Synonym: zwierzyć się

Conjugation

Conjugation of spowiedzieć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		spowiedzieć
future tense	1st	spowiem			spowiemy
	2nd	spowiesz			spowiecie
	3rd	spowie			spowiedzą
	impersonal	spowie się
past tense	1st	spowiedziałem, -(e)m spowiedział	spowiedziałam, -(e)m spowiedziała	spowiedziałom, -(e)m spowiedziało	spowiedzieliśmy, -(e)śmy spowiedzieli	spowiedziałyśmy, -(e)śmy spowiedziały
	2nd	spowiedziałeś, -(e)ś spowiedział	spowiedziałaś, -(e)ś spowiedziała	spowiedziałoś, -(e)ś spowiedziało	spowiedzieliście, -(e)ście spowiedzieli	spowiedziałyście, -(e)ście spowiedziały
	3rd	spowiedział	spowiedziała	spowiedziało	spowiedzieli	spowiedziały
	impersonal	spowiedziano
conditional	1st	spowiedziałbym, bym spowiedział	spowiedziałabym, bym spowiedziała	spowiedziałobym, bym spowiedziało	spowiedzielibyśmy, byśmy spowiedzieli	spowiedziałybyśmy, byśmy spowiedziały
	2nd	spowiedziałbyś, byś spowiedział	spowiedziałabyś, byś spowiedziała	spowiedziałobyś, byś spowiedziało	spowiedzielibyście, byście spowiedzieli	spowiedziałybyście, byście spowiedziały
	3rd	spowiedziałby, by spowiedział	spowiedziałaby, by spowiedziała	spowiedziałoby, by spowiedziało	spowiedzieliby, by spowiedzieli	spowiedziałyby, by spowiedziały
	impersonal	spowiedziano by
imperative	1st	niech spowiem			spowiedzmy
	2nd	spowiedz			spowiedzcie
	3rd	niech spowie			niech spowiedzą
passive adjectival participle		spowiedziany	spowiedziana	spowiedziane	spowiedziani	spowiedziane
anterior adverbial participle		spowiedziawszy
verbal noun		spowiedzenie

Derived terms

adjective

• spowiedny

 

nouns

• spowiedka
• spowiednia
• spowiednica
• spowiedniczka
• spowiednik
• spowiedź

 

Related terms

adjectives

• spowiedniczy
• spowiedziowy

 

nouns

• spowiadacz
• spowiadalnica

 

verbs

• powiedzieć pf, powiadać impf
• wyspowiadać pf

 

Further reading

• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “spowiedzieć”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “spowiedzieć się”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “SPOWIEDZIEĆ%20SIĘ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 2015 May 18
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “spowiedzieć”, in Słownik języka polskiego‎^[2]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “spowiedzieć”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[3]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1915), “spowiedzieć”, in Słownik języka polskiego‎^[4] (in Polish), volume 6, Warsaw, page 326
• spowiedzieć in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego