spowodować

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish[edit]

Etymology[edit]

From s- +‎ powodować.[1] First attested in 1813.[2]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /spɔ.vɔˈdɔ.vat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: spo‧wo‧do‧wać

Verb[edit]

spowodować pf (imperfective powodować or (rare,obsolete) spowodowywać)

  1. (transitive) to cause (to set off an event or action)
  2. (transitive, obsolete) to make (to force or be the cause of someone doing something) [+ do (genitive)] or less frequently [+infinitive = to do what]
    Synonym: zmusić
    • 1844-1855, Jędrzej Moraczewski, Dzieje Rzeczypospolitej Polskiej‎[3], [4], [5], [6], [7], [8], [9], [10], [11], volume 1, page 75:
      Ciągłe napady spowodowały Bolesława, że się znowu na Pomorze z wojskiem wybrał.
      The constant attacks made Bolesław to go to Pomerania with his army again.
    • 1867, Henryk Schmitt, Dzieje Polski XVIII i XIX wieku‎[12], volume 2, page 398:
      Wszystkie zabiegi, jakie czyniono później po województwach, aby szlachtę spowodować do wiązania się w konfederacją, rozbiły się najzu­pełniej o jej opór stanowczy.
      All the efforts that were later made in the voivodeships to make the nobility join the confederation were completely ruined by their determined resistance.
    • 1894, Sewer (Ignacy Maciejowski), Nafta: powieść‎[13], [14], [15], volume 3, page 139:
      Co was spowodowało osiąść na roli?
      What made you to settle down in a field?
    • 1908, Szymon Askenazy, Łukasiński‎[16], volume 2, page 70:
      Chodziło już teraz nie tyle o to, aby popierać dobre chęci Aleksandra, ile o to, aby spowodować go do wypełnienia jego zobowiązań.
      The point now was not so much to support Alexander's good intentions as to make him to fulfill his obligations.
    • 1947, Stanisław Windakiewicz, Jan Kochanowski‎[17], page 133:
      Mogła się troskać, fra­sować, że się jakoś uspokoić nie umie, ale spowodować go do natychmiastowego posłuchu nie mogła.
      She could be concerned and worried that he couldn't calm down, but she couldn't make him listen immediately.

Conjugation[edit]

Conjugation of spowodować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spowodować
future tense 1st spowoduję spowodujemy
2nd spowodujesz spowodujecie
3rd spowoduje spowodują
impersonal spowoduje się
past tense 1st spowodowałem,
-(e)m spowodował 		spowodowałam,
-(e)m spowodowała 		spowodowałom,
-(e)m spowodowało 		spowodowaliśmy,
-(e)śmy spowodowali 		spowodowałyśmy,
-(e)śmy spowodowały
2nd spowodowałeś,
-(e)ś spowodował 		spowodowałaś,
-(e)ś spowodowała 		spowodowałoś,
-(e)ś spowodowało 		spowodowaliście,
-(e)ście spowodowali 		spowodowałyście,
-(e)ście spowodowały
3rd spowodował spowodowała spowodowało spowodowali spowodowały
impersonal spowodowano
conditional 1st spowodowałbym,
bym spowodował 		spowodowałabym,
bym spowodowała 		spowodowałobym,
bym spowodowało 		spowodowalibyśmy,
byśmy spowodowali 		spowodowałybyśmy,
byśmy spowodowały
2nd spowodowałbyś,
byś spowodował 		spowodowałabyś,
byś spowodowała 		spowodowałobyś,
byś spowodowało 		spowodowalibyście,
byście spowodowali 		spowodowałybyście,
byście spowodowały
3rd spowodowałby,
by spowodował 		spowodowałaby,
by spowodowała 		spowodowałoby,
by spowodowało 		spowodowaliby,
by spowodowali 		spowodowałyby,
by spowodowały
impersonal spowodowano by
imperative 1st niech spowoduję spowodujmy
2nd spowoduj spowodujcie
3rd niech spowoduje niech spowodują
passive adjectival participle spowodowany spowodowana spowodowane spowodowani spowodowane
anterior adverbial participle spowodowawszy
verbal noun spowodowanie

Related terms[edit]

noun

Trivia[edit]

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), spowodować is one of the most used words in Polish, appearing 17 times in scientific texts, 24 times in news, 12 times in essays, 2 times in fiction, and 0 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 55 times, making it the 1178th most common word in a corpus of 500,000 words.[3]

References[edit]

  1. ^ Boryś, Wiesław (2005) “powód”, in Słownik etymologiczny języka polskiego (in Polish), Kraków: Wydawnictwo Literackie, →ISBN
  2. ^ Continuatio edictorum et mandatorum universalium Regnis Galiciae et Lodomeriae: A die 1. Januar. ad ultimam Decembris Anno 1813‎[1] (in Polish), Typis Josephi Piller, 1813, page 227
  3. ^ Ida Kurcz (1990) “spowodować”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language]‎[2] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 549

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=spowodować&oldid=79853866"