vilein

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From Middle Dutch vilein, from Old French vilain~vilein~villein, from Late Latin vīllānus (farm worker), from Latin vīlla.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /viˈlɛi̯n/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: vi‧lein
  • Rhymes: -ɛi̯n

Adjective

[edit]

vilein (comparative vileiner, superlative vileinst)

  1. Mean, nasty

Inflection

[edit]
Declension of vilein
uninflected vilein
inflected vileine
comparative vileiner
positive comparative superlative
predicative/adverbial vilein vileiner het vileinst
het vileinste
indefinite m./f. sing. vileine vileinere vileinste
n. sing. vilein vileiner vileinste
plural vileine vileinere vileinste
definite vileine vileinere vileinste
partitive vileins vileiners

Noun

[edit]

vilein m (plural vileinen)

  1. (obsolete) A vile person.

Derived terms

[edit]

Middle English

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Old French vilein, from Late Latin villanus.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

vilein (plural vileins)

  1. villain

Descendants

[edit]
  • English: villain
  • Yola: villent

References

[edit]

Old French

[edit]

Noun

[edit]

vilein oblique singularm (oblique plural vileinz, nominative singular vileinz, nominative plural vilein)

  1. Alternative form of vilain