wymawialność

Polish

Etymology

From wymawialny +‎ -ość. First attested in 1922.

Pronunciation

• IPA^(key): /vɨ.maˈvjal.nɔɕt͡ɕ/
• Rhymes: -alnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: wy‧ma‧wial‧ność

Noun

wymawialność f

1. enunciability, pronounceability

Declension

Declension of wymawialność

	singular
nominative	wymawialność
genitive	wymawialności
dative	wymawialności
accusative	wymawialność
instrumental	wymawialnością
locative	wymawialności
vocative	wymawialności

Related terms

adjectives

• wymawialny
• wymawianiowy
• wymowny

 

adverb

• wymownie

 

nouns

• wymowa
• wymowność
• wymówca
• wymóweczka
• wymówienie
• wymówisko
• wymówka

 

verbs

• mówić impf
• wymówić pf, wymawiać impf

 

Further reading

• wymawialność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego