From za- + kończyć.
zakończyć pf (imperfective zakańczać or zakończać)
- (transitive) to finish, to conclude, to bring to an end
- (reflexive with się) to come to an end, to be over
Conjugation of zakończyć pf
|
zakończyć
|
zakończę
|
zakończymy
|
zakończysz
|
zakończycie
|
zakończy
|
zakończą
|
zakończy się
|
zakończyłem, -(e)m zakończył
|
zakończyłam, -(e)m zakończyła
|
zakończyłom, -(e)m zakończyło
|
zakończyliśmy, -(e)śmy zakończyli
|
zakończyłyśmy, -(e)śmy zakończyły
|
zakończyłeś, -(e)ś zakończył
|
zakończyłaś, -(e)ś zakończyła
|
zakończyłoś, -(e)ś zakończyło
|
zakończyliście, -(e)ście zakończyli
|
zakończyłyście, -(e)ście zakończyły
|
zakończył
|
zakończyła
|
zakończyło
|
zakończyli
|
zakończyły
|
zakończono
|
zakończyłbym, bym zakończył
|
zakończyłabym, bym zakończyła
|
zakończyłobym, bym zakończyło
|
zakończylibyśmy, byśmy zakończyli
|
zakończyłybyśmy, byśmy zakończyły
|
zakończyłbyś, byś zakończył
|
zakończyłabyś, byś zakończyła
|
zakończyłobyś, byś zakończyło
|
zakończylibyście, byście zakończyli
|
zakończyłybyście, byście zakończyły
|
zakończyłby, by zakończył
|
zakończyłaby, by zakończyła
|
zakończyłoby, by zakończyło
|
zakończyliby, by zakończyli
|
zakończyłyby, by zakończyły
|
zakończono by
|
niech zakończę
|
zakończmy
|
zakończ
|
zakończcie
|
niech zakończy
|
niech zakończą
|
zakończony
|
zakończona
|
zakończone
|
zakończeni
|
zakończone
|
zakończywszy
|
zakończenie
|
- zakończyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zakończyć in Polish dictionaries at PWN