zeman

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Zeman

Czech

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Czech zeměnín. By surface analysis, zem +‎ -an.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

zeman m anim (feminine zemanka)

  1. (historical) yeoman

Declension

[edit]

Further reading

[edit]
  • zeman in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
  • zeman in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
  • zeman in Internetová jazyková příručka

Old High German

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Germanic *temaną.

Verb

[edit]

zeman

  1. be fitting (impersonal)
  2. be meet (impersonal)

Conjugation

[edit]

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Middle High German: zëmen; gezëmen

References

[edit]
  1. Wright, Joseph. An Old High German Primer, Second Edition, 1906.

Zazaki

[edit]

Etymology

[edit]

Compare Persian زمان (zemân).

Noun

[edit]

zeman

  1. time
  2. epoch
  3. era
  4. (grammar) tense

See also

[edit]