élei

Hungarian

Etymology

él (“edge”) +‎ -ei (possessive suffix)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈeːlɛji]
• Hyphenation: élei

Noun

élei

1. third-person singular multiple-possession possessive of él

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony)
	singular	plural
nominative	—	élei
accusative	—	éleit
dative	—	éleinek
instrumental	—	éleivel
causal-final	—	éleiért
translative	—	éleivé
terminative	—	éleiig
essive-formal	—	éleiként
essive-modal	—	éleiül
inessive	—	éleiben
superessive	—	élein
adessive	—	éleinél
illative	—	éleibe
sublative	—	éleire
allative	—	éleihez
elative	—	éleiből
delative	—	éleiről
ablative	—	éleitől
non-attributive possessive - singular	—	éleié
non-attributive possessive - plural	—	éleiéi