świdrujący

Polish

Etymology

From świdrować +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɕfid.ruˈjɔn.t͡sɨ/
• Rhymes: -ɔnt͡sɨ
• Syllabification: świd‧ru‧ją‧cy

Adjective

świdrujący (comparative bardziej świdrujący, superlative najbardziej świdrujący, derived adverb świdrująco)

1. piercing, striking, intense

   Synonyms: przenikliwy, przejmujący, przeszywający

Declension

Declension of świdrujący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	świdrujący		świdrująca	świdrujące	świdrujący	świdrujące
genitive	świdrującego		świdrującej	świdrującego	świdrujących
dative	świdrującemu		świdrującej	świdrującemu	świdrującym
accusative	świdrującego	świdrujący	świdrującą	świdrujące	świdrujących	świdrujące
instrumental	świdrującym		świdrującą	świdrującym	świdrującymi
locative	świdrującym		świdrującej	świdrującym	świdrujących

Participle

świdrujący (active adjectival)

1. active adjectival participle of świdrować

Further reading

• świdrujący in Polish dictionaries at PWN