αδερφωμένος

Greek

Etymology

Perfect participle of αδερφώνομαι (aderfónomai), passive voice of αδερφώνω (“fraternise”), variant of αδελφώνω (adelfóno).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.ðeɾ.foˈme.nos/
• Hyphenation: α‧δερ‧φω‧μέ‧νος

Participle

αδερφωμένος • (aderfoménos) m (feminine αδερφωμένη, neuter αδερφωμένο)

1. a less formal variant of αδελφωμένος (adelfoménos)

Declension

Declension of αδερφωμένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδελφωμένος •	αδελφωμένη •	αδελφωμένο •	αδελφωμένοι •	αδελφωμένες •	αδελφωμένα •
genitive	αδελφωμένου •	αδελφωμένης •	αδελφωμένου •	αδελφωμένων •	αδελφωμένων •	αδελφωμένων •
accusative	αδελφωμένο •	αδελφωμένη •	αδελφωμένο •	αδελφωμένους •	αδελφωμένες •	αδελφωμένα •
vocative	αδελφωμένε •	αδελφωμένη •	αδελφωμένο •	αδελφωμένοι •	αδελφωμένες •	αδελφωμένα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αδερφωμένος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αδερφωμένος, etc.)

Related terms

• see: αδερφός m (aderfós, “brother”), variant of αδελφός (adelfós)