αινετός

Greek

Etymology

From Ancient Greek αἰνετός (ainetós).

Adjective

αινετός • (ainetós) m (feminine αινετή, neuter αινετό)

1. praiseworthy, laudable, commendable

Declension

Declension of αινετός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αινετός •	αινετή •	αινετό •	αινετοί •	αινετές •	αινετά •
genitive	αινετού •	αινετής •	αινετού •	αινετών •	αινετών •	αινετών •
accusative	αινετό •	αινετή •	αινετό •	αινετούς •	αινετές •	αινετά •
vocative	αινετέ •	αινετή •	αινετό •	αινετοί •	αινετές •	αινετά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αινετός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αινετός, etc.)

Alternative forms

• επαινετός (epainetós)

Synonyms

• αινέσιμος (ainésimos)

Related terms

• see: αίνος m (aínos, “praise”)