ακοινώνητος

Greek

Adjective

ακοινώνητος • (akoinónitos) m (feminine ακοινώνητη, neuter ακοινώνητο)

1. unsociable

   Synonym: αντικοινωνικός (antikoinonikós)

   Antonym: κοινωνικός (koinonikós)

2. (Christianity) not taking communion; excluded from communion

Declension

Declension of ακοινώνητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακοινώνητος •	ακοινώνητη •	ακοινώνητο •	ακοινώνητοι •	ακοινώνητες •	ακοινώνητα •
genitive	ακοινώνητου •	ακοινώνητης •	ακοινώνητου •	ακοινώνητων •	ακοινώνητων •	ακοινώνητων •
accusative	ακοινώνητο •	ακοινώνητη •	ακοινώνητο •	ακοινώνητους •	ακοινώνητες •	ακοινώνητα •
vocative	ακοινώνητε •	ακοινώνητη •	ακοινώνητο •	ακοινώνητοι •	ακοινώνητες •	ακοινώνητα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ακοινώνητος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ακοινώνητος, etc.)

Antonyms

• κοινωνικός (koinonikós)

Coordinate terms

• αμετάλαβος (ametálavos, “not having taken communion”)