βεβαιούμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /be.bai̯.ǔː.me.nos/ → /βe.βɛˈu.me.nos/ → /ve.veˈu.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /be.bai̯.ǔː.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /be.bɛˈu.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βe.βɛˈu.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ve.veˈu.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ve.veˈu.me.nos/

Participle

βεβαιούμενος • (bebaioúmenos) m (feminine βεβαιουμένη, neuter βεβαιούμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of βεβαιόω (bebaióō)

Declension

First and second declension of βεβαιούμενος; βεβαιουμένη; βεβαιούμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		βεβαιούμενος bebaioúmenos	βεβαιουμένη bebaiouménē	βεβαιούμενον bebaioúmenon		βεβαιουμένω bebaiouménō	βεβαιουμένᾱ bebaiouménā	βεβαιουμένω bebaiouménō		βεβαιούμενοι bebaioúmenoi	βεβαιούμεναι bebaioúmenai	βεβαιούμενᾰ bebaioúmena
Genitive		βεβαιουμένου bebaiouménou	βεβαιουμένης bebaiouménēs	βεβαιουμένου bebaiouménou		βεβαιουμένοιν bebaiouménoin	βεβαιουμέναιν bebaiouménain	βεβαιουμένοιν bebaiouménoin		βεβαιουμένων bebaiouménōn	βεβαιουμένων bebaiouménōn	βεβαιουμένων bebaiouménōn
Dative		βεβαιουμένῳ bebaiouménōi	βεβαιουμένῃ bebaiouménēi	βεβαιουμένῳ bebaiouménōi		βεβαιουμένοιν bebaiouménoin	βεβαιουμέναιν bebaiouménain	βεβαιουμένοιν bebaiouménoin		βεβαιουμένοις bebaiouménois	βεβαιουμέναις bebaiouménais	βεβαιουμένοις bebaiouménois
Accusative		βεβαιούμενον bebaioúmenon	βεβαιουμένην bebaiouménēn	βεβαιούμενον bebaioúmenon		βεβαιουμένω bebaiouménō	βεβαιουμένᾱ bebaiouménā	βεβαιουμένω bebaiouménō		βεβαιουμένους bebaiouménous	βεβαιουμένᾱς bebaiouménās	βεβαιούμενᾰ bebaioúmena
Vocative		βεβαιούμενε bebaioúmene	βεβαιουμένη bebaiouménē	βεβαιούμενον bebaioúmenon		βεβαιουμένω bebaiouménō	βεβαιουμένᾱ bebaiouménā	βεβαιουμένω bebaiouménō		βεβαιούμενοι bebaioúmenoi	βεβαιούμεναι bebaioúmenai	βεβαιούμενᾰ bebaioúmena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		βεβαιουμένως bebaiouménōs				βεβαιουμενώτερος bebaioumenṓteros				βεβαιουμενώτᾰτος bebaioumenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.