γενεθλιακός

Ancient Greek

Etymology

γενέθλια (genéthlia) +‎ -ακός (-akós)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡe.ne.tʰli.a.kós/ → /ʝe.ne.θli.aˈkos/ → /ʝe.ne.θli.aˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡe.ne.tʰli.a.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡe.ne.tʰli.aˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝe.ne.θli.aˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝe.ne.θli.aˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.ne.θli.aˈkos/

Adjective

γενεθλῐᾰκός • (genethliakós) m (feminine γενεθλῐᾰκή, neuter γενεθλῐᾰκόν); first/second declension

1. Of or pertaining to a birthday.

Declension

First and second declension of γενεθλῐᾰκός; γενεθλῐᾰκή; γενεθλῐᾰκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		γενεθλῐᾰκός genethliakós	γενεθλῐᾰκή genethliakḗ	γενεθλῐᾰκόν genethliakón		γενεθλῐᾰκώ genethliakṓ	γενεθλῐᾰκᾱ́ genethliakā́	γενεθλῐᾰκώ genethliakṓ		γενεθλῐᾰκοί genethliakoí	γενεθλῐᾰκαί genethliakaí	γενεθλῐᾰκᾰ́ genethliaká
Genitive		γενεθλῐᾰκοῦ genethliakoû	γενεθλῐᾰκῆς genethliakês	γενεθλῐᾰκοῦ genethliakoû		γενεθλῐᾰκοῖν genethliakoîn	γενεθλῐᾰκαῖν genethliakaîn	γενεθλῐᾰκοῖν genethliakoîn		γενεθλῐᾰκῶν genethliakôn	γενεθλῐᾰκῶν genethliakôn	γενεθλῐᾰκῶν genethliakôn
Dative		γενεθλῐᾰκῷ genethliakôi	γενεθλῐᾰκῇ genethliakêi	γενεθλῐᾰκῷ genethliakôi		γενεθλῐᾰκοῖν genethliakoîn	γενεθλῐᾰκαῖν genethliakaîn	γενεθλῐᾰκοῖν genethliakoîn		γενεθλῐᾰκοῖς genethliakoîs	γενεθλῐᾰκαῖς genethliakaîs	γενεθλῐᾰκοῖς genethliakoîs
Accusative		γενεθλῐᾰκόν genethliakón	γενεθλῐᾰκήν genethliakḗn	γενεθλῐᾰκόν genethliakón		γενεθλῐᾰκώ genethliakṓ	γενεθλῐᾰκᾱ́ genethliakā́	γενεθλῐᾰκώ genethliakṓ		γενεθλῐᾰκούς genethliakoús	γενεθλῐᾰκᾱ́ς genethliakā́s	γενεθλῐᾰκᾰ́ genethliaká
Vocative		γενεθλῐᾰκέ genethliaké	γενεθλῐᾰκή genethliakḗ	γενεθλῐᾰκόν genethliakón		γενεθλῐᾰκώ genethliakṓ	γενεθλῐᾰκᾱ́ genethliakā́	γενεθλῐᾰκώ genethliakṓ		γενεθλῐᾰκοί genethliakoí	γενεθλῐᾰκαί genethliakaí	γενεθλῐᾰκᾰ́ genethliaká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		γενεθλῐᾰκῶς genethliakôs				γενεθλῐᾰκώτερος genethliakṓteros				γενεθλῐᾰκώτᾰτος genethliakṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Latin: genethliacus
  • → English: genethliac
  • Italian: genetliaco

References

• “γενεθλιακός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press