γενησόμενοι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡe.nɛː.só.me.noi̯/ → /ʝe.niˈso.me.ny/ → /ʝe.niˈso.me.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡe.nɛː.só.me.noi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡe.ne̝ˈso.me.ny/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ʝe.niˈso.me.ny/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ʝe.niˈso.me.ny/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ʝe.niˈso.me.ni/

Participle

γενησόμενοι • (genēsómenoi)

1. masculine nominative/vocative plural of γενησόμενος (genēsómenos)