διάλογε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /di.á.lo.ɡe/ → /ðiˈa.lo.ʝe/ → /ðiˈa.lo.ʝe/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /di.á.lo.ɡe/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /diˈa.lo.ɡe/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ðiˈa.lo.ʝe/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðiˈa.lo.ʝe/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðiˈa.lo.ʝe/

Noun

δῐάλογε • (diáloge)

1. vocative singular of διάλογος (diálogos)

Greek

Noun

διάλογε • (diáloge) m

1. Vocative singular form of διάλογος (diálogos).