δόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /dó.me.nos/ → /ˈðo.me.nos/ → /ˈðo.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /dó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈdo.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈðo.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈðo.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈðo.me.nos/

Participle

δόμενος • (dómenos)

1. masculine aorist middle participle of δίδωμι (dídōmi)

Declension

First and second declension of δόμενος; δομένη; δόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		δόμενος dómenos	δομένη doménē	δόμενον dómenon		δομένω doménō	δομένᾱ doménā	δομένω doménō		δόμενοι dómenoi	δόμεναι dómenai	δόμενᾰ dómena
Genitive		δομένου doménou	δομένης doménēs	δομένου doménou		δομένοιν doménoin	δομέναιν doménain	δομένοιν doménoin		δομένων doménōn	δομένων doménōn	δομένων doménōn
Dative		δομένῳ doménōi	δομένῃ doménēi	δομένῳ doménōi		δομένοιν doménoin	δομέναιν doménain	δομένοιν doménoin		δομένοις doménois	δομέναις doménais	δομένοις doménois
Accusative		δόμενον dómenon	δομένην doménēn	δόμενον dómenon		δομένω doménō	δομένᾱ doménā	δομένω doménō		δομένους doménous	δομένᾱς doménās	δόμενᾰ dómena
Vocative		δόμενε dómene	δομένη doménē	δόμενον dómenon		δομένω doménō	δομένᾱ doménā	δομένω doménō		δόμενοι dómenoi	δόμεναι dómenai	δόμενᾰ dómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		δομένως doménōs				δομενώτερος domenṓteros				δομενώτᾰτος domenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.