εκτελεστής
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]From εκτελώ (ekteló), calque of French exécuteur. First attested 1812.
Noun
[edit]εκτελεστής • (ektelestís) m (plural εκτελεστές, feminine εκτελέστρια)
- executor (person who carries out some task)
- (law) executor (someone appointed by a testator to administer a will)
- (figuratively) assassin, hitman, murderer
- Synonym: δήμιος (dímios)
Declension
[edit]Declension of εκτελεστής
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | εκτελεστής • | εκτελεστές • |
| genitive | εκτελεστή • | εκτελεστών • |
| accusative | εκτελεστή • | εκτελεστές • |
| vocative | εκτελεστή • | εκτελεστές • |
Related terms
[edit]- εκτέλεση f (ektélesi, “execution, performance”)
- εκτελεστικός (ektelestikós, “executive”)